evet bazen amaçsız birisi olduğumu düşünüyorum.
ne hedeflediğim bir okul ne de hoşlandığım birisi var. sanki bom boş gelmişim gibi bu dünyaya, uçsuz bucaksız bir denizin ortasındaki ufak bir teknenin içinde gibiyim ne rotam belli ne yönüm. rüzgar esse bana yardımcı olamayacakmış gibi. hoş çözümünü de biliyorum ; kendime hedefler koymak.
hedef koymak için hayal kurmak gerekiyor hayallerimin yıkılışını izlemeyi istemiyorum bunun olmaması için daha çok mücadele gerekiyor kendimi bu mücadeleye hazır hissetmiyorum sanki birisi tüm enerjimi içimden alıp çekmiş gibi.
belki de yaşamak için bir kaç sebebe ihtiyacım vardır.